Can Sevinç seyahat etme serüvenine uzun dönem plan yapmadan, sadece parası olduğu zamanlarda yola çıkarak başladı. Akdeniz Üniversitesi iletişim fakültesi mezunu olan Sevinç, sezonluk işlerde çalışarak kazandığı paralarla yaptığı ufak seyahatlerden sonra uzun dönem bir işte çalıştı ve birkaç ülke göreyim diye başladığı gezisinden tam 16 ay sonra Türkiye’ye döndü. İlk rotası Orta Amerika’yken daha sonra Güney Amerika’yı da listesine ekleyen Can’ın planı dünyayı diğer taraftan dolaşarak Türkiye’ye gelmekti. Bu yüzden Japonya, Kamboçya, Avustralya, Yeni Zelanda ve Endonezya’yı da ziyaret etti.
TAKSİCİ DE OLDU, TARLADA İŞÇİ DE
Zaman zaman Türkiye’de de çalışan Can, bu şekilde çalışıp para biriktirip geziye çıkmak çok zor gelmeye başlayınca kendine yeni bir yöntem buldu. O da gönüllü işlerde çalışarak gezme. Gezerken parası azaldıkça da bazı ülkelerde iş bulup çalıştı. Can’ın gönüllülük dışında da şimdiye kadar para kazandığı işler arasında taksicilik, tezgahtarlık, garsonluk, barmenlik, pizzacılık, baristalık, tarlada işçilik, kasiyerlik, benzinlikte pompacılık, bellboyluk ve rehberlik var.
İlk gittiği ülke Work and Travel programıyla çalışmaya gittiği ABD oldu. Gezmek için ise ilk olarak Güney Afrika Cumhuriyeti’ne giden Can, “O zamanlarda param yettiği kadar geziyordum fakat şimdi daha profesyonelleştim. Artık gönüllü işlerde çalışarak geziyorum ve bir yandan da bana gelir getirmesini hedeflediğim YouTube için içerik üretiyorum. İlk dünya turumu yaparken tüm param 18 bin dolardı ve bu beni 16 ay idare etti. Hostellerde kaldım, bazen çadır kurdum, genelde otobüsle, çok seyrek otostopla ulaşım sağladım” bilgisini paylaştı.
‘ÖMÜR BOYU KENDİME ÇALIŞMAK İSTİYORUM’
Pandemi döneminden önce ABD’ye çalışmaya giden Can, “Gezilerimi finanse etmek için paraya ihtiyacım vardı, 2 sene kasiyerlik yaptım. Pandeminin etkisi azaldığında işi bıraktım ve uçağa atlayıp Alaska’ya gittim. Gönüllü bir iş bulmuştum. 32 Sibirya kurdu besleyen bir aileye yardım edecektim. Köpekleri kızağa bağlayıp her gün karların üstünde koşuya çıkarıyorlardı. Bir buçuk ay orda çalıştıktan sonra Kuzey Işıkları’nı görmek için Anchorage’dan trenle Fairbanks’e geçtim ve ilk gün muhteşem bir netlikte Kuzey Işıkları’nı seyrettim” deyip ekledi:
“Önceleri hep gelecek kaygısı, sigorta, emeklilik, ya param biterse diye kaygılanarak seyahatlerimi yapardım. Ancak artık ömür boyu kendime çalışmak istiyorum. Bu yüzden şimdiki seyahatime bir bitiş tarihi koymayı düşünmüyorum. Bir yandan gönüllü işlerde masraflarımı en aza indirerek çalışırken diğer yandan tüm enerjimi seyahatlerimi videoya alıp paylaşarak kendime YouTube başta olmak üzere farklı sosyal medyalarda gelir üretmeye çalışıyorum. Şu an yolun çok başındayım, henüz bir gelirim yok. Aslında yurt dışına çok uzun zamandır çıkıyorum ve eskiden bildiğim pek gezgin de yoktu ama o zamanlar böyle bir gelir kazanma girişimim olmamıştı. Geç olsa da yine de vazgeçmeden içerik üretmeye devam edeceğim.”
‘HAYATIMDA ÖLÜME EN FAZLA YAKLAŞTIĞIN AN BU OLDU’
Dünya turunda başına gelen en korkunç olayın bir arkadaşının tavsiyesiyle ‘Ölüm Yolu’ adlı çok yüksek bir yolda bisiklet turuna katılmak olduğuna değinen Can Sevinç, “Herhalde hayatımda ölüme en yaklaştığım an bu andı. Daha önce dünyanın en yüksek noktasında bungee jumping yapmama ve paraşütle de atlamama rağmen bu kadar tehlikeli bir aktivite görmemiştim. Ölüm Yolu’ndan dönüş bileti de almamıştım, oradan otostopla Amazon Ormanları’na giderim demiştim. Bisikleti kiralayan adam bunun çılgınlık olduğunu söyleyip vazgeçirmeye uğraştı. ‘Mutlaka geri dön. Yolun devamı da aynı şekilde, çok tehlikeli’ dedi, uçakla gitmemi önerdi ama ben dinlemedim” deyip ölüm yolunda yaşadığı kazayı anlattı.
Ölüm Yolu’nda feci bir kaza yaşayan Sevinç’in kolu, bacağı, beli yara bere içinde kaldı. Omzunun üstüne düştüğü için bir sene boyunca kolunu eskisi gibi kımıldatamayan gezgin olayı, “Yaralı halde sırt çantamı tek omzuma takarak otostopla ve bazı yerlerde otobüs, minibüsle Amazonlardaki Rurenabaque kentine vardım. O yolda bir dakika bile geçirseniz saçlarınız bembeyaz olabilir. İnanılmaz korkunç bir yoldu. Sadece son etabı 17 saat sürmüştü. Toplam 3 gün yol gittim. Dönüşte ise koşa koşa uçak bileti satın aldım” sözleriyle anlattı.
MASRAFLARI EN AZA İNDİRMENİN YOLU
Bütçesi yeterli olmayan gezginler için en mantıklısının gönüllü işler bulan bir siteye üye olmak olduğuna dikkat çeken Can, dünya turuna yeni çıkacaklara ise şu tavsiyelerde bulundu:
“Gittikleri ülkelerde kalacak yer ve konaklama ücretsiz olursa geriye sadece ulaşım kalıyor. Otostopa da meraklılarsa daha da tasarruf olur. Bunu tek başına yapan çok kadın da erkek de gördüm. İlk önce vizesiz ülkelerden başlayabilirler, hatta en yakın ülkelerden. Zamanla diğer kıtalara cesaret geldikçe ve tecrübe edindikçe geçebilirler. Dünyayı gezmek illa Eyfel Kulesi’ni görmek, İngiltere’de kırmızı otobüse binmek veya Özgürlük Anıtı’na gitmek değil. Dünyada çok güzel ülkeler, kültürler ve doğal güzellikler var. Mutlaka yola çıkmalılar. İnsan yaşadığı gezegeni tanıdıkça kendini de tanımaya başlıyor.”