Latife değil, gerçek… C ligindeyiz. Rakip Faroe Adaları… Küçümsemeyelim. Temmuz 1991’de, deplasmanda 1-1 berabere kalmıştık bu takımla…
Kuzey Atlantik’te, Danimarka’ya bağlı, balıkçılıkla geçinen mütevazı adalar ülkesi Faroe Adaları… Değişik ülkelerden futbolcuların açıklamalarını okudum. Bu turnuvadan hiç mutlu değiller. Dönem sonu bıkkınlık diye değerlendiriyorlar bu kupayı… 36 dakika hiçbir şey üretemedik. Net konumumuz bile yoktu.
Top bizde kaldı, fakat rakibin kendi yarı alanına güzel park ettiği çift katlı otobüsü aşamadık. Tek yanılgı yaptılar ve Cengiz’in akıllı vuruşu ile öne geçtik. Biz niçin bu klasmana düştük? Ne işimiz var burada? demek için farkımızı göstermemiz gerekir derken bir baktım oyun gücümüz yerlerde…
İkinci yarının çabucak başında rakibi sarsıcı oyuna nihayet döndük. Halil, hoş gol attı. Cengiz’in VAR’dan dönen golü geçerli olsa, Faroe Adaları yeterlice dağılacaktı. Pas futbolunu çabuk oynarsanız, bu üslup grupların yapacak bir şeyi kalmaz. Ferdi ve Mert’in atak bölgesine geçtikleri anda tesirleri güzel değildi. Enes, tekrar yönetim etti.
Hakan Çalhanoğlu, daha düzgün olmalı… Serdar Dursun, baş toplarındaki tesirini yine gösterdi ve üçüncü golümüzü attı. Gecenin en âlâ oyuncusu Cengiz Ünder’di. Yunus’un nefis pasıyla Merih farkı dörde çıkardı. İkinci yarıdaki güzel oyun bize farkı getirdi.
Ercan Taner